bir sıkıntı bir umut

bir girdabın ortasında kalmış gibi hissediyorum.
umutsuzluk ve yenilmişlik duygusu beni çekerken dibe
umutlarım ve hırsım beni hala yüzeyde tutuyor.
girdap beni yutmak üzere elimi çabuk tutmalıyım dibi görmek istemiyorum!!!

bunca olay çevremden arkıp geçerken ben yine yükselip tepeden bakmaya başaladım hayatımın akışına. aslında yol gösterici oluyor, soğukkanlı kılıyor, ama hiçbir şekilde yükünü hafifletmiyor
herşeyin ilacı olan zaman nedense pek de hızlı akmıyor bu aralar...
göreli hareket göreli zaman...
benim için akmayan zaman kimbilir kimler için su gibi:)
umutlarım var hala
yeşertmeye devam ettiğim

tez ola tezim demiştim ama!!

Tez hazırlıyorum. uzun zamandır çalışıyorum ve artık sonuna yaklaştım
artık toparlamam gerekli.. ama gerekli gücü kendimde bulamıyorum
içime sinmeyen yerleri olduğundan mıdır bilmem son aşamada herşeyi bırakmak istedim.
sinir küpü yaptı beni bu son süreçler, zurnanın son dediği yerdeğim
sinirlerime hakim olup son bi gayretle bitirip kurtulmalıyım....

bir anda çıkagelen cümleler:))

Düğün hazırlıkları ve düğün oldu bitti...
yeni hayat yeni heyecan ve yeni, benim için çok farklı telaşlarla çoktaaaannn başladı.
geriye dönüp baktığımda önümüze çıkan zorlukları nasıl da atlamışız diyorum..
küçük ayrıntılarda boğulup sel sularına göğüs gerdik,, çok ilginç öyle değilmi?
insan başı boş kalınca olmadık şeylere takılıyor görülmeyecek şeyler göze batıyor adeta gözü çıkarırcasına. oysaki bütüne baktığında görülmeyecek noktalarla uğraşırız böyle anlarda...

mutlu son:)

Nihayet onca hazırlık bitti ve bizim yeni hayatımızın ilk günlerini
rüyada gibi yaşamaya başladık. Umarım hiç uyanmayız.
yeni başlangınçlar aslında çooookkk önceden başlayan bilmediğimiz özlemlerimizi
gidermeye başladı..
başım şimdiden kolunu aradı...
oynanacak olan maçları öncelikle BJK ÇSK izlemeyi özledim
iyice dağıldım yazamaz oldum mutluluktan:)

nedendir bilmem???

Nedendir bilemiyorum ama yaptığım onca hazırlık sanki bana
ait değilmiş gibi geliyor.. İnanamıyorum pek,
davetiyemize ilk baktığımda çok duygulandım
ağlamak mı istedim gülmek mi bilemedim.

Aslında duygularımı çok yoğun yaşadığım anlarda olan oluyor yine
ben sanki bir perdenin arkasındaymışım gibi hayatımı izliyorum.
Çoğu zaman çok işe yarıyor soğukkanlı kalaarak anı yaşamamı sağlıyor.
En iyi anda da en kötü anda da ...

ve ben perdenin arkasından bakarak kendimeee
bugün ilk davetiyemi verdim..

Ge Ce düğünümün ilk davetlisi:)

hazırlıklar tam gaz...

Evleniyorum yakında. Bir aydan az kaldı
her gün farklı bir telaşla uyanır olduk. hergün istanbulun farklı bir semtine
alışveriş için taşınır olduk. artık rüyalarımda bile dekorasyon yapar oldum.
Sevgili, nişanlım ve ben artık beynimizin esnediğini düşünmeye başladık
çok hızlı ve doğru kararlar almaya başladık ki buna biz bile şaşırıyoruz.

Nisanda nişanlanmamıza rağmen hazırlıkları son ana bıraktık. Oturacağımız eve taadilat yapılacaktı, temmuz başı başlanır diye beklerken ağustosu buldu ilk balyoz darbesi :)
ilk balyozu indiren sevgilim gündüzleri ustalarla beraber çalışırken gece vardiyasında asıl kariyer planları olan işine devam etti. Bunu yazmamın sebebi artık ikimizin de farkılı alanlarda bilgi beceri ve yetenek geliştirmemizdr. Zira ben hiç alakam olmamasına rağmen inşaat ve dekorasyon sektörüne atılmaya kalktım.

Bir ay gibi kısa bi süre içinde inanılmaz bir çaba ile evimizi oturulabilecek hale getirdik. ( ufak tefek iş var hala bitti sanılmasın). Özenerek her bir ayrıntıyı düşünerek hazırlıyoruz evimizi
Çok heyacanlıyım tamamen bittiğinde neye benzeyecek
Acaba yeni hayat nasıl olacak??

ucnokta

çok uzun zaman önce başlayan ve hiç bitmesin diye üç noktalı cümlelere benzetilen hayatım, geleceğe uzatılan, geçmişle hiç alakası olmasa bile geçmişte bile var olmayı bilen ve hep sözlenecek bir söz daha varmış gibi açık kapı dinç bir merak uyandıran
sana bana ve bize...

hafızama olan güvenim sarsılmadı henüz ama
unutmaktan korkuyorum.
Yaşadığım her güzel an
hayatımı güzelleştirmek için tekrar açığa çıkaracağım aılarımı taze tutmak için
başlıyorum bizi yazmaya...